Hidrojen Haber- Danışmanlık firması Wood Mackenzie’nin raporuna göre Hindistan’ın yüksek güneş ve rüzgar potansiyeli, 2030 yılına kadar hidrojen üretim maliyetini kilogramı 4.30 dolara düşürebilir. Bu, “Asya’da Çin’den sonra en düşük seviye.
“Hindistan gelişmekte olan dünyaya net sıfıra ulaşmak için benzersiz bir yol gösterebilir mi?” başlıklı rapor, ülkenin nispeten yüksek güneş ışınımı ve rüzgar hızları sayesinde yeşil hidrojen üretimi için ucuz ve kesintisiz elektrik sağlayabilecek bir hibrit projeden yararlanabileceğini belirtiyor.
Ancak, Wood Mackenzie, ülkenin 2030 yılı için belirlediği beş milyon ton/yıl yeşil hidrojen üretim hedefine ulaşmak için yeni yenilenebilir enerji kaynaklarının 125 GW kurulması gerektiğini tahmin ediyor. Bu miktar rüzgar, güneş ve hidroelektrik kapasitesinin yanı sıra şebeke emisyonlarını azaltmak için kurulması gereken kapasiteye ek.. Zira, ülkenin toplam elektrik üretim kapasitesinin yüzde 43’ü yenilenebilir enerji kaynaklarından oluşmasına rağmen, bunlar sadece elektrik çıktısının yüzde 22’ sini oluşturuyor.
Hindistan, hidrojen üretimi için üç yıl boyunca 2.1 milyar dolar bütçe ayırmıştı ve yeşil hidrojen üreticilerini 25 yıl boyunca şebeke iletim maliyetlerinden muaf tutmuştu. Ancak rapor, ülkenin 2030 hedefine ulaşmakta geri kaldığı uyarısında bulunuyor.
“2030 yılına kadar işletmede olacak düşük karbonlu hidrojenin yaklaşık 4 [milyon ton/yıl] olacağını tahmin ediyoruz. Bu da küresel üretimin yaklaşık yüzde 5’ine denk geliyor” diyen Wood Mackenzie, ülkenin 2050 yılına kadar net sıfıra ulaşması için “çok daha fazlasının gerekeceğini” ekliyor.
Araştırma firması, Hindistan’ın tamamen karbonsuzlaşması için 2050 yılına kadar 55 milyon ton/yıl temiz hidrojen ihtiyacı olacağını, bunun 35 milyon tonunun yerli olarak, geri kalanının ise ithal edileceğini öngörüyor.
Wood Mackenzie’nin tahminine göre Bunun neredeyse yarısı, yani yıllık 26 milyon ton, elektrik sektörüne gidecek, diğer 22 milyon ton ise sanayi tarafından kullanılacak. Ancak araştırma firması, raporda hidrojenin geri kalan yedi milyon tonunun nerede kullanılacağını belirtmiyor.
Rapor, hidrojenin, hızla büyüyen çelik, çimento ve plastik gibi petrokimyasallar üretiminin de ülkenin karbonsuzlaşmasında rol oynayabileceğini belirtiyor.