Hidrojenhaber – ABD’nin önde gelen üniversitelerinden Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nün (MIT) raporuna göre denizcilikte yakıt olarak amonyak kullanımı halk sağlığı üzerinde ‘yıkıcı’ etkilere yol açabilir. Ancak amonyağın hidrojenle birlikte yakılması hava kalitesini iyileştirebilir…
Düşük karbonlu ve yeşil amonyak, endüstrinin karbondan arınmaya çalıştığı bir dönemde denizcilik için geleceğin en önemli yakıtlarından biri olarak lanse ediliyor. MIT’nin çalışması, mevcut mevzuata göre, küresel nakliye filosunun saf amonyak yakıtına geçirilmesinin her yıl 600 bine kadar erken ölüme neden olabileceğini iddia ediyor; araştırmacılar daha güçlü düzenlemeler ve daha temiz motor teknolojisi çağrısında bulunuyor. Çalışmada ayrıca ister yeşil hidrojen bazlı ister doğal gazdan türetilmiş olsun, amonyak yakıldığında açığa çıkan nitrojen oksit (N2O) ve nitrojen oksit (NOx) emisyonlarına dikkat çekiliyor.
KALP KRİZİ, ASTIM VE FELÇ RİSKİ
Hem N2O hem de NOx, karbondioksitten (CO2) daha güçlü sera gazları (GHG’ler) olsa da, çalışma, yanmamış amonyağın motorlardan “dışarı akabileceğini” ve bunun da atmosferde ince partikül madde oluşumuna yol açabileceğini buldu. MIT, bu parçacıkların akciğerlere çekilebileceğini ve bunun “kalp krizi, felç ve astım gibi sağlık sorunlarına neden olabileceğini” söylüyor.
MIT’nin çalışması, yeni düzenlemeler olmasa bile hidrojeni amonyakla birlikte yakarak erken ölümlerin sayısını 80 bine düşürebileceğini öngörüyor. Bu sayı şu anda deniz taşımacılığı emisyonlarına atfedilenden yaklaşık 20 bin daha az. Çalışmada, “Daha güçlü küresel düzenlemeler ve daha temiz motor teknolojisiyle, hava kirliliğinden ölen insan sayısının yaklaşık 66.000 kadar azaltılabileceği” belirtildi.
MIT Küresel Değişim Bilimi Merkezi’nde doktora sonrası araştırmacı ve çalışmanın baş yazarı Anthony Wong, “Amonyağın ‘temiz’ bir yakıt olduğunu söylemek biraz abartı olur. Karbonsuz olması mutlaka temiz ve halk sağlığına iyi olduğu anlamına gelmiyor” dedi.
Buna göre nakliyedeki amonyağın hem iklim hem de hava kalitesi açısından yararlı olma potansiyeli bulunuyor. Ancak düzenlemelerin hem iklim hem de hava kalitesi dahil olmak üzere tüm potansiyel etkileri ele alacak şekilde tasarlanmasını gerektiriyor.