Hidrojen Haber- Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD), iklim değişikliği ile mücadelede ülke ilerlemelerini ve küresel net sıfır yörüngelerini değerlendirmek için veri ve göstergeler sağlayan Uluslararası İklim Eylemi Programı kapsamında İklim Eylemi Monitörü’nü yayınladı.
2023 İklim Eylem Monitörü , iklim eyleminin ülkeler arasında önemli ölçüde farklılık gösterdiğini ve daha katı politikalara sahip olanların iklim azaltma eyleminde daha hızlı artışlar gösterdiğini gösteriyor. Rapor ayrıca, piyasa temelli politika araçlarının benimsenmesi yavaşlarken, yönetişim, uluslararası işbirliği, hedefler ve iklim verileri ile ilgili eylemlerin hız kazandığını gösteriyor.
İKLİM POLİTİKASI EYLEMİ YAVAŞLADI
Sera gazı emisyonlarının toplamının yaklaşık üçte ikisini üreten ülkelerde ulusal iklim politikası eylemi 2022’de yalnızca yüzde 1 arttı. Bu durum, 2000 yılından bu yana kaydedilen en düşük yıllık büyüme ve enerji güvenliği kaygılarının artmasıyla Paris Anlaşması sıcaklık hedeflerine ulaşma hızında bir yavaşlamayı yansıtıyor. Buna karşılık, 2000 ve 2021 yılları arasında ulusal iklim politikası eylemi yılda ortalama yüzde 10 arttı.
İKLİM EYLEMİNDE ÜLKELER ARASINDA FARKLILIKLAR VAR
İklim eylemi, ülkeler arasında önemli ölçüde farklılık gösteriyor. Daha katı politikalara sahip olanlar, iklim azaltma eyleminde daha hızlı artışlar gösteriyor. Rapor ayrıca, piyasa temelli politika araçlarının benimsenmesinin yavaşladığını, ancak yönetişim, uluslararası işbirliği, hedefler ve iklim verileri üzerindeki eylemlerin hız kazandığını gösteriyor.
AŞIRI HAVA OLAYLARI ARTTI
2022, aşırı hava olaylarının yanı sıra, 1979’da yüzde 24 olan nüfusun aşırı sıcaklıklara maruz kalma oranının yüzde 46’ya yükseldiği keskin bir artış kaydetti. Bu, çoğu OECD ve ortak ülkede tarımsal kuraklıkların kötüleşmesine yol açıyor. Son 20 yılda toprak nemi ortalama yüzde 2,4 azalırken, kıyı sel baskınına maruz kalan yapılaşmış alanlar yüzde 48 arttı.
1,5°C HEDEF İÇİN DAHA FAZLASI GEREKLİ
Paris Anlaşması 1,5°C sıcaklık hedefine ulaşmak, OECD ve OECD ortak ülkelerinin, ulusal olarak belirlenmiş katkı hedeflerinin yaklaşık yüzde 30’unun daha fazla emisyon azaltmasını taahhüt etmesini gerektiriyor. Toplam 104 ülke ve Avrupa Birliği net sıfır hedeflerini benimsedi veya önerdi, ancak küresel emisyonların yüzde 16’sını temsil eden sadece 26 ülke ve AB hedeflerini yasalarına işledi.